Nazanin Noroozi 
The Riptide Statement 

The Riptide is a visual short story based on super 8 movies that Nazanin Noroozi's father took in post-revolution Iran. In this 4 minute film, handmade cinema is used as a medium to transform personal and public archives in order to re-create a narrative told by others addressing trauma and displacement. The mundane moments taken from kids’ school choirs, are juxtaposed with the images of glaciers melting, fictional asteroids attacking the earth, and other natural disasters to lift us beyond a singular event and represent a communal effect shared by millions in the anthropocene. The Riptide consist of over 900 individually painted frames and utilize handmade cinema using printmaking, drawing, and stop-motion animation technique as means of re-imagining history, collective memory and broken narratives. The found footage and images of forces of nature, such glacier melts, downing of the Ukraine International Airlines Flight 752 in 2020, and asteroids orbiting the earth are manipulated multiple times digitally and manually as a reliable spectrum to explore notions of failure, resistance, and longing. Noroozi’s interest in the archeology of technology results in borrowing elements and graphics of early computer games such as Star Wars Atari, and Battlezone arcade games; which were among the first shooting games that came out at the end of the analog era in the 1980s. 

Το Riptide είναι μια σύντομη οπτική ιστορία βασισμένη σε ταινίες super 8 που τράβηξε ο
πατέρας της Nazanin Noroozi στο Ιράν την περίοδο αμέσως μετά την επανάσταση. Σε αυτή την
ταινία διάρκειας 4 λεπτών, η ιδιωτική κινηματογράφηση χρησιμοποιείται ως μέσο για τη
μεταμόρφωση προσωπικών και δημόσιων αρχείων, προκειμένου να αναδημιουργηθεί μια
αφήγηση που ειπώθηκε από άλλους και μιλάει για το προσωπικό και κοινωνικό το τραύμα και
τον εκτοπισμό. Οι βαρετές στιγμές από τις παιδικές σχολικές εκδηλώσεις αντιπαρατίθενται με
εικόνες από παγετώνες που λιώνουν, φανταστικούς αστεροειδείς που επιτίθενται στη γη και
άλλες φυσικές καταστροφές που τελικά υπερβαίνουν ένα μοναδικό γεγονός και
αντιπροσωπεύουν ένα κοινό φαινόμενο που μοιράζονται εκατομμύρια άνθρωποι στην
ανθρωπόκαινο.

Η Nazanin Noroozi είναι μια καλλιτέχνης που ενσωματώνει στη δουλειά της την κινούμενη
εικόνα, την χαρακτική και εναλλακτικές μεθόδους φωτογραφίας αποσκοπώντας στην
προβληματοποίηση εννοιών όπως η συλλογική μνήμη, η μετατόπιση και η απώλεια.
Το έργο του Noroozi έχει εκτεθεί ευρέως τόσο στο Ιράν όσο και στις Ηνωμένες Πολιτειες σε
πλήθος μουσείων και θεσμών όπως την Immigrant Artist Biennial, το Noyes
Museum of Art, το NY Live Arts, το Prizm Art Fair και το Πανεπιστήμιο Columbia.
Είναι αποδέκτης βραβείων και υποτροφιών από το New York Foundation for the arts (video &
film), το Artistic Freedom Initiative, το Elizabeth Foundation for the Arts, την NYFA IAP 2018, το
Mass MoCA Residency και το Saltonstall Foundation for the Arts.
Είναι γενική συντάκτρια του Kaarnamaa, ένα περιοδικό Ιστορίας Τέχνης και Κριτικής. Η Noroozi
ολοκλήρωσε το MFA της στη ζωγραφική και το σχέδιο στο Pratt Institute. Τα έργα της έχουν
παρουσιαστεί σε δημοσιεύσεις και μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των BBC News
Persian, Elephant Magazine, Financial Times και Brooklyn Rail.